سلام متين عزيز
مرسي كه به وبلاگ من سرزدين براي من يه افتخار كه با وبلاگ شما اشنا شدماميدوارم هميشه تو همهكارهاتونموفق باشين و خدا رو فراموش نكنيد
روح الهي در انسانچون آبي که در دل زمين است ، حضور دارد .اما انسان اين حقيقت را نميداند ،پس به دنبال سايه ها مي رودو آنها را عشق واقعي تصور مي کند .رنج انسان زماني پايان مي يابد که تشخيص دهد خود او عشق است .
خدايم !
اي رحمان و رحيمم ،
بر من نظر کن
که از آن تو هستم .
به پاي تو افتاده ام
و پناهم را در اين مأمن مي جويم .
در اين درياي توفان زده عمر
تو بندري امن مني .
بي تو چگونه از اين دريا بگذرم ؟
